Ως επιχείρηση ελέγχου της ρύπανσης, το σημαντικότερο καθήκον ενός εργοστασίου επεξεργασίας λυμάτων είναι να διασφαλίσει ότι το απόβλητο πληροί τα πρότυπα. Ωστόσο, με τα όλο και πιο αυστηρά πρότυπα εκφόρτισης και την επιθετικότητα των επιθεωρητών προστασίας του περιβάλλοντος, έχει ασκήσει μεγάλη επιχειρησιακή πίεση στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων. Είναι πραγματικά πιο δύσκολο και πιο δύσκολο να βγούμε το νερό.
Σύμφωνα με την παρατήρηση του συγγραφέα, η άμεση αιτία της δυσκολίας να φτάσει στο πρότυπο εκκένωσης νερού είναι ότι υπάρχουν γενικά τρεις φαύλοι κύκλοι στις εγκαταστάσεις λυμάτων της χώρας μου.
Ο πρώτος είναι ο φαύλος κύκλος της δραστηριότητας χαμηλής ιλύος (MLVSS/MLSS) και η συγκέντρωση υψηλής ιλύος. Ο δεύτερος είναι ο φαύλος κύκλος του μεγαλύτερου είναι η ποσότητα των χημικών ουσιών απομάκρυνσης φωσφόρου που χρησιμοποιούνται, τόσο μεγαλύτερη απόδοση ιλύος. Το τρίτο είναι η μακροπρόθεσμη λειτουργία υπερφόρτωσης της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων, ο εξοπλισμός δεν μπορεί να αναθεωρηθεί, τρέχοντας με ασθένειες όλο το χρόνο, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο μειωμένης ικανότητας επεξεργασίας λυμάτων.
#1
Ο φαύλος κύκλος της δραστηριότητας χαμηλής ιλύος και της συγκέντρωσης υψηλής ιλύος
Ο καθηγητής Wang Hongchen διεξήγαγε έρευνα σε 467 μονάδες αποχέτευσης. Ας ρίξουμε μια ματιά στα δεδομένα της δραστηριότητας ιλύος και της συγκέντρωσης ιλύος: Μεταξύ αυτών των 467 μονάδων αποχέτευσης, το 61 % των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων έχουν MLVSS/MLSS μικρότερα από 0,5, περίπου το 30 % των μονάδων θεραπείας έχουν MLVSS/MLSS κάτω από 0,4.
Η συγκέντρωση ιλύος των 2/3 των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων υπερβαίνει τα 4000 mg/L, η συγκέντρωση ιλύος 1/3 των σταθμών επεξεργασίας λυμάτων υπερβαίνει τα 6000 mg/L και η συγκέντρωση ιλύος 20 μονάδων επεξεργασίας λυμάτων υπερβαίνει τα 10000 mg/L.
Ποιες είναι οι συνέπειες των παραπάνω συνθηκών (δραστηριότητα χαμηλής ιλύος, συγκέντρωση υψηλής ιλύος); Παρόλο που έχουμε δει πολλά τεχνικά άρθρα που αναλύουν την αλήθεια, αλλά με απλούς όρους υπάρχει μια συνέπεια, δηλαδή η παραγωγή νερού υπερβαίνει το πρότυπο.
Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από δύο πτυχές. Από τη μία πλευρά, αφού η συγκέντρωση ιλύος είναι υψηλή, προκειμένου να αποφευχθεί η εναπόθεση ιλύος, είναι απαραίτητο να αυξηθεί ο αερισμός. Η αύξηση της ποσότητας του αερισμού όχι μόνο θα αυξήσει την κατανάλωση ενέργειας, αλλά και θα αυξήσει το βιολογικό τμήμα. Η αύξηση του διαλυμένου οξυγόνου θα τραβήξει την πηγή άνθρακα που απαιτείται για απονιτροποίηση, η οποία θα επηρεάσει άμεσα την επίδραση της απονιτροποίησης και της απομάκρυνσης φωσφόρου του βιολογικού συστήματος, με αποτέλεσμα υπερβολικό Ν και Ρ.
Από την άλλη πλευρά, η συγκέντρωση υψηλής ιλύος κάνει την αύξηση της διασύνδεσης λάσπης-νερού και η ιλύς χάνεται εύκολα με τα απόβλητα της δεξαμενής δευτερεύουσας καθίζησης, η οποία είτε θα εμποδίσει τη μονάδα προχωρημένης επεξεργασίας είτε θα προκαλέσει την υπερβλή του προτύπου.
Μετά από να μιλήσουμε για τις συνέπειες, ας μιλήσουμε για το γιατί τα περισσότερα εργοστάσια αποχέτευσης έχουν το πρόβλημα της δραστηριότητας χαμηλής ιλύος και της συγκέντρωσης υψηλής ιλύος.
Στην πραγματικότητα, ο λόγος για τη συγκέντρωση υψηλής ιλύος είναι η δραστηριότητα χαμηλής ιλύος. Επειδή η δραστηριότητα ιλύος είναι χαμηλή, προκειμένου να βελτιωθεί η επίδραση της θεραπείας, η συγκέντρωση ιλύος πρέπει να αυξηθεί. Η δραστηριότητα χαμηλής ιλύος οφείλεται στο γεγονός ότι το νερό εισόδου περιέχει μια μεγάλη ποσότητα άμμου σκωρίας, η οποία εισέρχεται στη μονάδα βιολογικής επεξεργασίας και συσσωρεύεται σταδιακά, η οποία επηρεάζει τη δραστηριότητα των μικροοργανισμών.
Υπάρχει πολλή σκωρία και άμμο στο εισερχόμενο νερό. Το ένα είναι ότι η επίδραση παρακολούθησης της μάσκας είναι πολύ φτωχή και το άλλο είναι ότι περισσότερο από το 90% των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στη χώρα μου δεν έχουν κατασκευάσει πρωταρχικές δεξαμενές καθίζησης.
Μερικοί άνθρωποι μπορούν να ρωτήσουν, γιατί να μην οικοδομήσουμε μια πρωταρχική δεξαμενή καθίζησης; Πρόκειται για το δίκτυο σωλήνων. Υπάρχουν προβλήματα όπως η λανθασμένη σύνδεση, η μικτή σύνδεση και η σύνδεση που λείπει στο δίκτυο σωλήνων στη χώρα μου. Ως αποτέλεσμα, η ποιότητα των υδάτων των υδάτων των μονάδων αποχέτευσης γενικά έχει τρία χαρακτηριστικά: υψηλή ανόργανη συγκέντρωση στερεών (ISS), χαμηλό COD, χαμηλή αναλογία C/N.
Η συγκέντρωση ανόργανων στερεών στο νερό της εισόδου είναι υψηλή, δηλαδή η περιεκτικότητα σε άμμο είναι σχετικά υψηλή. Αρχικά, η κύρια δεξαμενή καθίζησης θα μπορούσε να μειώσει κάποιες ανόργανες ουσίες, αλλά επειδή ο γάδος του νερού που εισέρχεται είναι σχετικά χαμηλό, τα περισσότερα φυτά αποχέτευσης απλά δεν κατασκευάζουν μια πρωτεύουσα δεξαμενή καθίζησης.
Στην τελική ανάλυση, η δραστηριότητα χαμηλής ιλύος είναι μια κληρονομιά των "βαρέων φυτών και των ελαφρών δίχτυων".
Έχουμε πει ότι η συγκέντρωση υψηλής ιλύος και η χαμηλή δραστηριότητα θα οδηγήσουν σε υπερβολική Ν και Ρ στα λύματα. Αυτή τη στιγμή, τα μέτρα απόκρισης των περισσότερων μονάδων αποχέτευσης είναι να προσθέσουν πηγές άνθρακα και ανόργανα κροκιδωτικά. Ωστόσο, η προσθήκη μεγάλης ποσότητας εξωτερικών πηγών άνθρακα θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, ενώ η προσθήκη μεγάλης ποσότητας κροκιδωτού θα προκαλέσει μεγάλη ποσότητα χημικής ιλύος, με αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης ιλύος και την περαιτέρω μείωση της δραστηριότητας ιλύος, σχηματίζοντας έναν φαύλο κύκλο.
#2
Ένας φαύλος κύκλος στον οποίο τόσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα των χημικών ουσιών απομάκρυνσης φωσφόρου, τόσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγή ιλύος.
Η χρήση χημικών ουσιών αφαίρεσης φωσφόρου έχει αυξήσει την παραγωγή ιλύος κατά 20% έως 30% ή ακόμα περισσότερο.
Το πρόβλημα της ιλύος αποτελεί σημαντική ανησυχία για τα εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων για πολλά χρόνια, κυρίως επειδή δεν υπάρχει διέξοδος για τη λάσπη ή η έξοδος είναι ασταθής. .
Αυτό οδηγεί στην παράταση της εποχής της ιλύος, με αποτέλεσμα το φαινόμενο της γήρανσης της ιλύος, και ακόμη πιο σοβαρές ανωμαλίες όπως η ιλύος.
Η εκτεταμένη λάσπη έχει κακή κροκίδωση. Με την απώλεια των αποβλήτων από τη δεξαμενή δευτερεύουσας καθίζησης, η προχωρημένη μονάδα επεξεργασίας εμποδίζεται, το αποτέλεσμα της θεραπείας μειώνεται και η ποσότητα του νερού που αυξάνεται αυξάνεται.
Η αύξηση της ποσότητας του νερού θα οδηγήσει σε δύο συνέπειες, η μία είναι η μείωση της θεραπευτικής επίδρασης του προηγούμενου βιοχημικού τμήματος.
Μια μεγάλη ποσότητα νερού που επιστρέφει στη δεξαμενή αερισμού, η οποία μειώνει τον πραγματικό χρόνο υδραυλικής κατακράτησης της δομής και μειώνει την επίδραση της θεραπείας της δευτερογενούς θεραπείας.
Το δεύτερο είναι να μειωθεί περαιτέρω το αποτέλεσμα επεξεργασίας της μονάδας επεξεργασίας βάθους.
Επειδή πρέπει να επιστραφεί ένα μεγάλο ποσό νερού που πλύθηκε στο σύστημα προχωρημένης διήθησης θεραπείας, ο ρυθμός διήθησης αυξάνεται και η πραγματική ικανότητα διήθησης μειώνεται.
Το συνολικό φαινόμενο θεραπείας γίνεται φτωχή, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει το συνολικό φωσφόρο και το γάδο στο απόβλητο να υπερβαίνει το πρότυπο. Προκειμένου να αποφευχθεί η υπέρβαση του προτύπου, το εργοστάσιο αποχέτευσης θα αυξήσει τη χρήση παραγόντων απομάκρυνσης φωσφόρου, γεγονός που θα αυξήσει περαιτέρω την ποσότητα ιλύος.
σε έναν φαύλο κύκλο.
#3
Ο φαύλος κύκλος μακροχρόνιας υπερφόρτωσης των εγκαταστάσεων αποχέτευσης και η μειωμένη ικανότητα επεξεργασίας λυμάτων
Η επεξεργασία λυμάτων εξαρτάται όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά και από τον εξοπλισμό.
Ο εξοπλισμός λυμάτων αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή επεξεργασίας νερού για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν δεν επισκευάζεται τακτικά, τα προβλήματα θα προκύψουν αργά ή γρήγορα. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο εξοπλισμός αποχέτευσης δεν μπορεί να επισκευαστεί, επειδή μόλις σταματήσει ένας συγκεκριμένος εξοπλισμός, η παραγωγή νερού είναι πιθανό να υπερβεί το πρότυπο. Κάτω από το σύστημα των ημερήσιων προστίμων, όλοι δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά.
Μεταξύ των 467 αστικών μονάδων επεξεργασίας λυμάτων που ερωτήθηκαν από τον καθηγητή Wang Hongchen, περίπου τα δύο τρίτα από αυτά έχουν υδραυλικά ποσοστά φορτίου μεγαλύτερα από 80%, περίπου το ένα τρίτο μεγαλύτερο από 120%και 5 μονάδες επεξεργασίας λυμάτων είναι μεγαλύτερα από 150%.
Όταν ο ρυθμός υδραυλικού φορτίου είναι μεγαλύτερος από 80%, εκτός από μερικές υπερ-μεγάλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, οι γενικές μονάδες επεξεργασίας λυμάτων δεν μπορούν να κλείσουν το νερό για συντήρηση με την προϋπόθεση ότι το απόβλητο φτάνει στο πρότυπο και δεν υπάρχει εφεδρικό νερό για τους αεριστές και τη δευτεροβάθμια αναρρόφηση δεξαμενής ιζηματογενών δεξαμενής και σκουπίδια. Ο χαμηλότερος εξοπλισμός μπορεί να αναθεωρηθεί ή να αντικατασταθεί μόνο όταν αποστραγγίζεται.
Δηλαδή, περίπου τα 2/3 των εγκαταστάσεων αποχέτευσης δεν μπορούν να επιδιορθώσουν τον εξοπλισμό με την προϋπόθεση ότι η απόβλητα πληροί το πρότυπο.
Σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή Wang Hongchen, η διάρκεια ζωής των αεριστών είναι γενικά 4-6 χρόνια, αλλά το 1/4 των εγκαταστάσεων αποχέτευσης δεν έχει εκτελέσει συντήρηση αεροσκαφών στους αεριστές για όσο διάστημα 6 ετών. Ο ξύστρα λάσπης, ο οποίος πρέπει να αδειάσει και να επισκευαστεί, γενικά δεν επισκευάζεται όλο το χρόνο.
Ο εξοπλισμός λειτουργεί με ασθένεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, και η ικανότητα επεξεργασίας νερού χειροτερεύει και χειρότερα. Προκειμένου να αντέξει την πίεση της πρίζας του νερού, δεν υπάρχει τρόπος να το σταματήσετε για συντήρηση. Σε έναν τόσο φαύλο κύκλο, θα υπάρχει πάντα ένα σύστημα επεξεργασίας λυμάτων που θα αντιμετωπίσει την κατάρρευση.
#4
Γράψτε στο τέλος
Μετά την καθιέρωση της προστασίας του περιβάλλοντος ως βασική εθνική πολιτική της χώρας μου, οι τομείς του νερού, του φυσικού αερίου, του στερεού, του εδάφους και του άλλου ελέγχου της ρύπανσης αναπτύχθηκαν ταχέως, μεταξύ των οποίων ο τομέας της επεξεργασίας λυμάτων μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ο ηγέτης. Το ανεπαρκές επίπεδο, η λειτουργία του εργοστασίου αποχέτευσης έχει πέσει σε δίλημμα και το πρόβλημα του δικτύου αγωγών και της λάσπης έχει γίνει οι δύο μεγάλες αδυναμίες της βιομηχανίας επεξεργασίας λυμάτων της χώρας μου.
Και τώρα, ήρθε η ώρα να αντισταθμίσουμε τις αδυναμίες.
Χρόνος δημοσίευσης: Φεβ-23-2022
